Gün doğarken yapa yalnız doğmuşum,
Bakışlarına bakarken hasret kalmışım.
Uzaktan gelen seslere bakıp ağlamışım,
Haykırışlar boşa ben hep yalnızmışım.
Soğuk işledi bedenimden içime.
Göz yaşları boşaldı gözümden tenime.
Ağlayan yine ben oldum sessizce.
O bakışlar her an neden üzerimde?
Uzadı bu gecenin sessizliği,
Nerde bu aşkın yalancı içtenliği.
Bana olan sevgin mi en büyük sevgi?
Yalnızım sensizlikte ey sevgili..
Kayıt Tarihi : 6.7.2013 03:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Oğulcan Sağın](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/06/aslinda-bastan-beri-yalnizim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!