Siyah renkli keçeli kalemimden,
Saman kağıdıma dökülen,
Birkaç satırla başladı benim hayatım,
İnan ki ben yeniden doğduğumu işte o zaman anladım…
Kantin macerası,tanışma faslı ve karagümrük’ün bıçkın delikanlısı derken,
Söylediğin sözler,
Sen olmasan da, bana seni yaşattı,
Ve biliyor musun aslı?
O sözler hiç tozlu raflar arasında kalmadı…
Şiirlerim,satırlarım,satırlarım,
Senle başlayan anılarım,
Ve konuştuğumuz gün aldığım kravatım,
Hala başucumda,
Büyük yeminler edip yolladığın fotoğrafınsa,
Eskisi gibi,
Lise gömleğimin sol yanında,
Ve biliyor musun aslı?
On yedilik Yasin kadar aşığım sana…
Hani Uğur abi demişti ya,
“O iki kelimeyi senden sonra kimseye
Ama kimseye söylemedim diye”
Bende sana onu demek isterdim
Aslında…
Kayıt Tarihi : 8.9.2009 06:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!