...Aslında... Şiiri - Sevnur Şaylan

Zaman neleri silmez ki,diyorlar ya...
Zaman bazen hiçbir derde deva olamıyor aslında...
Hep avuttum kendimi,
Çarem,diye diye de,
Sarıldım durdum zamana...
Çekip gittin ya bakmadan ardına,
Kendine iyi bak,bile demeden,
Hakkını helal et,bile demeden,
Habersizce beni ve bu sevdayı terkettin ya...
Hani bir de sebep arıyor insan,
Var mıydı ki bir hatam,diye de,
Düşünüyor ya,
Aptalca! ...
Ne yapmıştım ki ben sana,
Hayatımı darmadağın ettirecek kadar,
Bir vedayı bile haketmeyecek kadar,
Ne yapmıştım ki ben sana! ...
Biliyorum...
Haketmeyeceğin kadar,
Gerçek sevmiştim ben seni...
Belki de en büyük hata,
Buydu senin gibilere...
Bazen,
İyi olmak da yetmiyormuş bu hayatta,
Öğrendim,
Sen öğrettin bana...
Yaşattın...
Öğrettin...
Bir tek,
Sevmeyi bilemedin...
Şimdi,zamandan bahsetme bana...
Silmiyor bazen hiç bir şeyi...
Sabretmek de bir yere kadar aslında...
Olmayacak,
Unutulmayacak bu sevda...
Kabullenmek gerek bunu da...
Bir daha asla senin kadar kimseyi sevemeyeceğimi de bilerek,
Yelken açıyorum yeni sevdalara...
Artık,
Seni seviyorum sözü,
Yüreğimden gelerek söylenmeyecek dilimde,
Gözlerim,yeni bir aşık gibi heyecanla bakmayacak kimseye,
Ellerim,hiç ısınmayacak başka ellerde,
Ve artık,
Kimsenin yanında,seninleyken kadar huzurlu olamayacağım...
Beraber dinlenilen her şarkıda,
Bu ikimizin olsun,dendiğinde bile,
Başımı sallayıp,
Sana söyleyeceğim her şarkıyı...
Bir başka omuzlara yasladığımda başımı,
Hayallerde yaşayacağım o anı...
Bir zamanlar en mutlu olduğum anları tekrar yaşayacağım,
Hatta gizlice sileceğim akan gözyaşlarımı...
İçim yanacak,
Yüreğim yanacak,
İçimde saklı kalan sevdan yanacak,
Ben yanacağım...
Ellerim üşüyecek,
Bendenim üşüyecek,
Ben yanacağım...
İçimde saklı kalan sevdamla,
Yeni aşklara yelken açacağım...
Aslında...
Ben artık hep yalnız kalacağım...
16.12.05