yok, yok
benim dostum yok kendimden başka
ne anne oluyor yanımda
ben istediğimi yaparken
ne de baba oluyor yanımda
karşımda olmak varken...
güvendiğim dağlar karla kaplı
gönlümün iklimine yaz gelmiyor
saatler vurmuyor beynime donk diye
sevdiklerim yanımda olmuyor
en zor savaşımda,
en güvendiğim cephemde
kimse benden yana olmuyor
yalnızmışım diyorum aslında
ve bir zaman annem vardı diyorum
hani yanımdaydı, karşımda olmamacasına
hani hep arkamdaydı aslında
ya da ben mi öyle sanmışım
dün anladım unutmamacasına
bana ettiği hakaretleri diyorum
içinde biriktirmiş aslında
ben de iyi saklatmışım
dün anladım unutmamacasına
anladım ki annem yok benim
babam da ona keza
belki büyük konuşuyorum
belki de annemin dediği gibi
beynim yok benim
zekam da ona keza
yok, yok
benim dostum yok kendimden başka
en canlı çarpışmaları yaptığımdı kendim
en kanlı çatışmalarda savaştığımdı
nedensiz bi zıtlaşmaymış aslında
benim dostum yok kendimden başka
dün anladım unutmamacasına
anladım ki annem yok benim
geçmişime inat yalnızım
geleceğe tek ben gidiyorum
zaten öyleymişim aslında
dün anladım unutmamacasına
annem yok benim
babamda ona keza...
Kayıt Tarihi : 18.8.2006 12:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Çiloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/18/aslinda-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!