Kaç Anlatılmaz Acısı Vardır Acının

Bir ağacın özgürlüğü gibi kök salmış toprağında
ya da bir balık akvaryumda.
Tutsak kalabilir örümcek ördüğü ağda.
Herkes gibidir yüreği çıyanın.
Kirli kanlar besler kötülüğü
ve can ister sevgisiz kalan her damar.
Bir kaç yılandan geçer ömür,
bilmem kaç yalandan.
Kaç hakikat karanlıkta söner.

Kaç anlatılamaz acısı vardır acının.
Kendi sürer kendi diner.
Gün olur devran dönmez her daim.
Yüreği en çok kendisi döver...
İnsan doğar önce.
Sonra aciz kul olur.
Ölür,
bir avuç kül olur...
Her şey bir gün aslına döner.