Bizim boşluğumuz ruhumuz,
Ne hayal ediyoruz,
Yiyip içip yatmak ve bolca konfor için eşya
Doldu ruhumuz, başlarız isyana
Nasıl hayat bu
Oysa ruhumuz temiz kalmalı
Boş tutmalıyız boşluğumuzu, düşünce boşluğumuzu
İbadetin özü de bu
Öğretip öğrenmenin özü de bu
Allah inancımızın idraki de bu
O zaman neyi işitsen neyi görsen çözersin onu
Güvenle dokunur, bilinçle tartarsın
Suyun boşluğu ne ruhu akar, ruhumuz akar
Kirimizden arınır ruhumuz paklanır
Havanın boşluğu ne rüzgâr eser
Konforumuzdan arınır bedenimiz hafifler
Taşın boşluğu ne sert,
Toprağın boşluğu ne ufalanır
Ağacın boşluğu ne meyve verir, fikri var canlı
Altına yapınca, kurur odunluğu var
Hayvanlarda nice fikirlerde boşluğu var, ruhu dolanır
Doğada doğal doğa can can içinde geçer,
Toprak sindirir, doğa yeniden canlanır
Dışarıda kalan, insan olur
Ruhuyla tartar, nice canavarı dağı taşı
Çok düşünür az yaşar, her şeyin şeyini de, hazzını da yaşar
Az yaşar yerine göre çok yaşar
Hayal kurmayı öğrenirse düşüncesi her fikri çözer
Sen ne düşünürsün!
Aslında her eşya özünde tuzak ve silahtır!
Kayıt Tarihi : 7.2.2019 14:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naki Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/07/aslinda-177.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!