Sazımın teli kırıldı,
Nameleri susar oldu,
Bu can şu tene darıldı,
Birbirine küser oldu.
Gönül suyum bulanıktı,
Çok çağladı da duruldu,
Canla beden hep koştular,
Her ikisi de yoruldu,
Balçık hep balçık kalır mı?
Gün değince toprak oldu.
Can güneşe kavuşunca,
Ten toprak ile karıldı.
Kayıt Tarihi : 30.10.2012 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!