Çok gün,
Bir ayrılık.
Epey gündüz geçti,
Birazda karanlık…
Üstümüzü yırttıkça takıldığımız,
Diken sevdalar…
Beyaz giydik: kir..
Siyah giydik: kör..
Ölmedikçe nankör…
Her şey eskir…
İlk önce adın.
Sonra,
Ne varsa sakındığın,
Bir kutuda sakladığın,
an’ların…
yaşadıkların…
İşte o zaman,
Daha anlaşılır konuşur,
Karanlığın…
Kayıt Tarihi : 17.7.2006 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!