Ah Aslım,
yarın bu saatlerde sen tatlı uykudayken,
ben uzun bir yolculuğa çıkmış olacağım.
tek tesellin yazdığım son şiir olacak,
sen başka bedenlerde mutluca,
ben yine yalnızlıkla aynı rıhtımda kol kola.
Bu şehir kaldıramayacak bitişimizi,
gökyüzü ağlayacak sağanak sağanak,
anılarımıza silip süpürecek seller,
çalmayacak bu şehirde bize ait şarkılar,
aşkımızı anlatan şarkılar kaldırılacak piyasadan,
ölüme teşebbüsten,
sonu intihar şeklinde kayıtlara alınacak.
Şarkılar gitme der gibi,dudakların git.
Ah benliğim Aslım,
unutulmayacak zamanım,
hatırla yaşadıklarımızı kurduğumuz hayallerimizi,
sen anne olacaktın hani ben baba,
çocuklarımız olacaktı,aşkımızın mirası,
hatırla Aslım, yazık oldu diyeceksin bir gün,
bu nasıl bir veda diyeceksin,
gözlerin kal dermişcesine,dudakların git.
Şarkılar gitme dermişcesine,dudakların git.
Çözemedim bu bizliği,çözemedim seni,
anılar bırakma dermişcesine,dudakların git.
Aslım,geçmişim,
ayrılık,dönüşü olmayan bir ölüm misali,
özlemlerin,hasretlerin yürek sızısı,
biz-liğin bölünmüş,aşkın parçalandığı mahşeri vaka,
sen masalsı hayatına yeni maceralar ekleyeceksin,
ben yalnızlıkla kol kola aynı tabutta aynı mezara sonsuzluğa,
dönüp sonkez arkama bakmak geliyor içimden,
Gözlerin kal dermişcesine, dudakların git.
Gidiyorum.
Gittim,
Bil ki öldüm....
Erkan Ipek
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta