Aslıhan Tunca Şiirleri - Şair Aslıhan Tunca

Ayrılırken bakamadım bile yüzüne
Sevdiğim sensin diyemedim
Yanarken gözyaşlarım aktı içime
Yüreğim kor ateş söndüremedim

Bundan böyle kim neylesin

Nasıl oralar!
Sıcak değil mi...
Sıcak eller, dudaklar, ateşli bakışlar
Nasıl oralar!

Burası soğuk,

Dokunmayın bana bugünlerde
Bırakın, dokunmayın
Üzgünüm yaşadıklarımdan
Yine yalnızım
Mutsuzum...
Anlıyor musunuz!

İstanbul - Ankara otobüslerinde yaşadım
Ömrümün en güzel anlarını
Gece karasında tepedeki evin camından süzülen ışığa
takılırdı da gözlerim
Düşlerdim o evin aydınlığını kendi evimde
Sen bir film seyrederdin

Ben seni beklerim
İnan bana...
Sonsuzla beraber otururuz karşı kaldırımda
Arabalar geçer gider, güneş doğar batar
Ben, yine seni beklerim.

Alevler içinde
kalmış çocuğum

Geçmişe hesap sorar
hesabın tutmaz

Hayatının

kalanını

en tatlı elmayı

Ben
böyle doğmuşum
otuz yıl önce...

bir elimde sigara
diğeri belimde

Anladım ki, ben en çok
ayrılık acısını seviyorum
Şöyle gecelerini kan ter içinde böleninden...
Karanlıkta küçük kırmızı kalplerin uçuştuğu,
Ve bir türlü yakalayamadığın,
yaşayamadığın zamanların önünde

Kağıtla kalemin

birleşmesinden uzak

şiirimi atarken boşluğa