Mısralarım yalan söyler, senden gayrı yâr sevince.
Ona yazdığım şiirler, sana yazıp bozduklarım.
Israrlarım boşa gider, senden ümit gelmeyince.
Sonra gezdiğim şehirler, zindanımdır, adımlarım.
Mısralarım yalan söyler, senden gayrı yâr sevince.
Yok, olmuyor, son bulmuyor; fikrime çakılmış ismin.
Ne efsun çaldın cismine; hayaletin hiç gitmiyor.
Aradan seneler geçmiş, cebimde eskimiş resmin.
Fakat zihnimin içinde, ter ü taze nakşoluyor.
Yok, olmuyor, son bulmuyor; fikrime çakılmış ismin.
Bir devasız hastalık mı... yoksa Aslı laneti mi?
Nedir Kerem’in çektiği, kavuşsa da vuslat muhal.
Bu çırağ hep yanmalı mı, yoksa bir gün sönmeli mi?
Sönmese ben yanıyorum, söndürsem yaşamam muhal.
Bir devasız hastalık mı... yoksa Aslı laneti mi?
Kayıt Tarihi : 17.2.2011 08:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!