bir kedisi vardı aslı’nın
sevimli mi sevimli
gözü kalırdı görenlerin
onsuz yapamazdı
yemeden yemeğini
doyururdu karnını kedisinin..
onunla göz göze
konuşa konuşa
her an her zaman evde
hem kedisi
hem kendisi
bir mutluluk delisi
bir şarkıdır sesleri
ikisi de evin neşesi..
okuldan eve
dar atar içeri
önce kedisi
gel pisi…pisi
aslı ve kedisi
bulunmaz ikili..
Mustafa kaya
30.10.2005 / çengelköy
Kayıt Tarihi : 30.10.2005 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok hoştu
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (1)