Al eline bir çivi
Bir eline de çekiç
Çak gönlüne zamanı
Acıtan darbe değil
Eski bir çivinin pası.
Durun daha zamanı var, arayacak
Biliyorum inanın sevdi beni
Yoksa öylesine tatlı bakamaz
Göz göze gelince gülümsemezdi
Seni seviyorum der gibi.
Dahası vardı dilimin ucunda
Ama faydası yoktu
sustum
Yutkundukça battı ruhuma
Dilsiz kelimeler.
İnsanın en acımasız düşmanıdır yalnızlığı
Sessizliği ile aldatır
Sakinliği ile oyalar
Düşünüyor zanneder insan
Karanlık dehlizlerde kaybolurken
İç sesleriyle boğuşur
Yılları iştahla yutan
Hem çok uzun
Hem de kısacık bir an.
Bir yanda
Derme çatma hayallerin sallantıları
Tam tepede uçtu uçacak bir çatı
Hiç doğmamış olmayı isterdim.
Bilseydim
yalnızlıkla el ele dolaşacağımı
koşup tükeneceğimi mutluluk peşinde
Su gibi damlasaydın
Çatlamazdı bozkırlarım
Kurudu yeni filizlenmiş tohum
Sarmaşık olup sarılamadım
Orman gibi değil
İnce bir dalım sende
Gözdün önce
Bir bakışla atıldı yüreğime tohumun
Kıvrak, esrarlı
ama
Bir o kadar da masum.
Sonra ses oldun
Dün gazetede gördüm
Koca bir ilanla
Sana yakışır bir şahika
Adını yazmışlar
Azametini ise
Sığdıramamışlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!