Aslı'dan Özür Şiiri - Saim Güngör 2

Ve sensiz bir akşam daha geldi çattı/ gurup vaktinde yine sensizlik yakaladı bedenimi
Hicranından kavruldu gönlüm ve aklım dalgalı saçlarının büyüsüne takıldı yine
Sen yoksun ve yokluk sensin diye yine canım sıkıldı tarifsizce...
Varlığın güz güneşi gibi ısıtıyor içimi/ ne olur kalksan gelsen bu akşam bize bir çay içimi
Gel, yeter ki sen gel...sen gelince bahar olur bizim buralar, çicekler açar hoş bahçemde/sen çıkagelince ve endamın şehrin girişinde belirince mutlulukla uçuşur kelebekler çevremde
Bir ürperti bir titreme alır beni sensizlik bedenime sokulunca/ ışıldayan gözlerin ufkumda doğup bana göz kırpınca/ işte o vakit ısınır ancak ruhum bedenim ve sensiz tenim...
Sensin sebep..sensin vesile..bu güzellik sendendir..sendendir bu mükemmellik/ bizde aşkın ve sevgin olmasa/ kapkaranlık ve metruk bir virane olurdu şu hanemiz