Aslı Akçay Şiirleri - Şair Aslı Akçay

Annem güzel kadındı.
Saçları vardı simsiyah,
Ellisinde bile henüz ağarmamış.
Gözleri vardı kömür karası,
Görmeyi bilen gözleri.
Benim annem güzel kadındı.

Ben senin bana gelmelerini sevdim hep.
Kulağıma fısıldadığın makamlı... makamsız... şarkılarını sevdim.
Unutulan ruhuma verdiğin ışığı gördüm,
Bir akşam üstü.
Çözdüğün dilimi sevdim kendimde.
Belki de sisli bir havada sarılmanda sıkıca,

Bir adam sevdim, şehrin loş ışıkları altında...
Bir adam sevdim gecenin karanlığında...
Günü arkama aldım,
Geceyi önüme kattım ona koşarken.
Sevdayı yaşadım kollarında,
Acıyı yuttum dudaklarında,

Yıldızlar şahidim ki;
Her gece sana sarılıp dalıyorum uykuya,
Güneş şahidim ki;
Her sabah seninle açıyorum yeni güne gözlerimi.
Saymıyorum sensiz geçen günleri geceleri,
Yakıştıramıyorum gece gözlerime ağlamayı,

Selam
Koyu akşamlarımın tek yıldızı.
Selam
Kimsesizliğimin tek dostu.
Selam
Yüreğini kavuran acılara rağmen,

İç denizin suları ne kadar da uzak görünüyor;
Gözyaşı ve kan' dan...
Yüreğimde derin acılarla,
Yıllarca dost bildiğim insanların keskin tokadını yemiş,
Yeni yuvama yelken alıyorum...
Hepimiz o kadar aynıyız ki; bu umut gemisinde,

Böylesine düşmüşse denizler yüreğime...
Ve ötesi...
İllaki sevdaları güleç...
Yarınları tohum yüklü insanlarımın, düşünen düşündüğünü...
Üreten ürettiğini...
Yöneten....

Kadınız...
Herşeyden önce insanız.
Doğurmak için, rahmimiz var.
Beslemek için,
Süt barındıran ğöğüslerimiz.
Doğurganız, verimliyiz, üretgeniz