Sari gunes ufkun kirmizilinda acilan mavi gunesde sacilan atom tanelerinin berrakli git giderek sade bir hal alsada yavru aslanlari ufkun kirmizilini izliyordu aksam gunesinde isildayan mavi bulutun arkasindaki kutup yildizi onlara annelerinin gelecegi yonu haber veriyordu anneleri herzamankinden buyuk bir ataletin pencesinde olmaliki avinin agirliginin farkinda degildi kucuk yavrulara ise degisen bu doga kosullarina rekabet icinde olmaninda vermis oldugu feyz ve bereketle onlarda bu avda yerini almanin kendilerine dusen bu kominitedeki yerlerini kilit tasi tur olarak surdurmekte ve bu rol ustlerine oldukca agir gelmisolsada avdan alacak lari paye annelerinin mutlulu onlarin herseyden ustun oldunu gozler onune seriyordu aslanlarin bu davranisi onlar uzerinde Allahin vermis oldugu kutsal gorevi sonuna kadar idame ettirme gorevinde ortak payede bulusarak nirvanaya ulasmayi amac edimetedir
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta