Aslanı Kafeste Tutmak Yakışmaz

Bizi bizden alıp götürmek için,
Herkes gibi sen de girme sıraya.
Rüzgar, fırtınayı aştık çok şükür,
Yüce dağlar girmiş lakin araya...

Ne ektikse onu biçtik sonunda,
Ondandır bezginlik garip canında,
Say bakalım kaç dost kalmış yanında,
Sevda teknen vurmuş çoktan karaya…

Mal, mülk nedir, talan olup gidiyor,
Ömür desen o da dolup gidiyor,
Kimi çok, kimi az kalıp gidiyor,
Baki kalan var mı bizden geriye…

Güzellik de geçer, gençlik de solar,
Yad etmek istesen göze yaş dolar,
Koşamayan ata ne gerek yular,
Ne han’a yakışır, ne de saraya…

Aslan’ı kafeste tutmak yakışmaz,
İnsana, insanı satmak yakışmaz,
Diploma almadan gitmek yakışmaz,
Biz imtihan için geldik buraya…

İnsan var ki; kuru canı serveti,
İnsan var ki; şöhret,şan’ı serveti,
Hakikisi; dostluk, tanı serveti,
Başka nesne merhem olmaz yaraya…

Muradım, halimiz herkese ayan,
Menzile ne kaldı, ha gayret,dayan,
Vallahi taş olsun kavlinden cayan,
İtibar etmeyiz pula, paraya…

21/02/2005 Bodrum Murat Nail Güney