Aslandan kuzuya, Şiiri - Reha Çeviker

Yoruldum seni kapıda beklemekten,
Yoruldun beni kapıda bekletmekten
Söyleyemedin gerçekten gittiğini
Kabul et inanmadın sende.

Mutluyduk bu gün suskunduk
Kalplerimiz bir atsada
Mantığımız hükümdardı bizde
Tek doğrumuzda buydu belkide

Kırgındık yaşadıklarımızdan ötürü
İlkleri yaşadığımız içindi birazda
İlk öpüşler ilk sevişmeler yarım kalsalarda
Yaptığımız hatalara kırgındık en çokta

Öfkeliydin sabah beni gördüğün içindi
Bu kadar soğumuştun işte benden
Iraktım gönlünden
Hiç olmadığım kadar

Senin aksine
Sakinleşirdim hep gözlerine değdiğimde
Seni gördükçe rüzgar gülü misaliydim
Hiç ölümü düşünmezdim
Yarınım yokçasına atardı kalbim
Her anım sendin bana
Dünyada kimse yokmuşçasına
Seni zikretti kalbim her atışında
Sense sevmezdin beni
Tek ben kalmış olsam dahi
Ben kimdim ki değil mi?
Güzelin olamazdım
Yalancı sevgiliydim
Kırardım o beyaz kalbini

Sen hep kuzuydun bu hikayede
Bense her daim aslandım
Aslan kuzuya aşık olmuştu
Kuzuysa kendi dengine
Ya ölümüne aşık olacaktı aslana
Ya da senin gibi kaçacaktı.