Aslan Kalkar Yatağından Şiiri - İrfan Erden

ASLAN KALKAR YATAĞINDAN

Bir serçe vurulmuş kanadından

Gizler avcısından yarasını

Ve bekler

Çalı dibinde bir yılan 

Kurmuş pususunu

Çatal dillerin en çok sevdiği andır 

Barut kokusu

Asi bir kısrak koşar gökyüzüne 

Savrulur yelesi rüzgârlarda

Dörtnala ardına bakmadan

Şaha kalkmış da gider

Hasrete gebe bir kadın

Gecenin zifiri karanlığında 

Çeker doğum sancısı

Güneş doğurur, ışığıyla besler

Memesinden yavrusunu 

Ve aslan kalkar yatağından

Meydan okur dünyaya 

Ürkütücüdür 

Gördükleri...

Köhnemiş bir hayatta

Çakalların salyalarıyla cirit attığı 

Bataklığadır kahredişi

Ve kehribar sarısı yelesiyle

Yıkacaktır tek bir kükremeyle

Sahte gülüşlerin timsah gözyaşlarını…