Babalar da özlenmediğinden değil hani,
Ne de sevilmediğinden,
Özellikle yitirinler bilirler,
Evlat erkek de olsa,
Baba da,
Daha çok nedense ama,
Anneler için yazılıyor şiirler,
Belki doğuran olduğundan mı?
Yoksa belleklere kazınan ilgi ve şefkat
Yoğunluğundan mı?
Vallahi bilmiyorum neden
Halbuki daha sık görürüm
Rüyamda babamı,
Birbirlerinin ayakucunda
Yatan annemden!
Keşke diyorum bazen,
Keşke bir günlüğüne,
Misafir gelseler de dünyamıza,
Birikmiş özlemi giderseydik sırayla,
Yıllarca kıymetlerini bilmeden,
Geçirdiğimiz hoyratça
Anneli ve babalı günlerden sonra
Doyasıya..!
Arif Sönmez, 20.12.2005
Arif SönmezKayıt Tarihi : 27.11.2006 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Toprağa karışan bir babanın ardından, uzun yıllar sonra özlem birikimiyle dile gelen duygular.... Yine yalnızken, yine gece yarısı....yine anıların ve duyguların serbest kaldığı bir anda...
TÜM YORUMLAR (3)