Aslan Abi Şiiri - Emrah Polat

Maymuna benzetirim insanların yaşantısını zaman zaman,
Çünkü maymunun hareketleri komiktir her zaman.
Geçer karşına atar sıkar bunaltır seni,
Ahkâm keser, çok delikanlı gösterir kendini.
He dersin sallarsın başını, kırmazsın hevesini...

Öyle bir dinlersin ki,
Mecbur kalırsın anlatmaya aslan abinin hikayesini,
Hele bir dur maymun kardeş diye lafa girersin,
Başlarsın anlatmaya aslan abiyi...

Yer orman,
Mekan ağacın tepesi,
Maymun çıkmış en uca,
Almış eline cigarasını,
Yapıştırıp yapıştırıp içermiş,
Önüne gelene aslanla yattım demiş....

Kuş geçerken tepeden,
Bakmış ki maymun sarmış cigarayı,
Yapıştırıp yapıştırıp içiyor.
Demiş adın maymun,
Şu dumanı da çekiyorsun olmuşsun maymun,
Konuşuyorsun ileri geri
Başın girmesin belaya,
Kolla kendini.....

Maymun dumanlı dünyası kaymış,
Kuşa sövmeye başlamış.
Lan s..kerim seni de kanadını da, aslanını da,
Bas git yoluna....

Az zaman sonra kaplumbağa gelmiş,
Aynı muhabbeti etmiş.
Maymun basmış küfürü onu da göndermiş,
Zürafa gelmiş o da nasibini almış,

Derken derken bu konu aslanın kulağına gitmiş,
Aslan ağır ağır maymunun yanına gelmiş,
Hayırdır maymun kardeş nasılsın demiş,
Maymun aslanı görünce birden ayılıvermiş,
İyiyim aslan abi sen nasılsın demiş,
Ben de iyiyim neler yapıyosun diye aslan kükremiş,
Ne olsun be abi çıkıyorum ağacın tepesine,
Sarıyorum cigaramı,
Yapıştırıp yapıştırıp içiyorum işte.
Aslan eee demiş,
Daha ne olsun abi
Sonrada böyle amcık amcık konuşuyorum işte.....