dışarıda kar
içimde yağmur
asla vazgeçmeyeceğim ıslanmaktan
üşüdüm diye bir daha asla küfretmeyeceğim
dışarıda insanlar
içimde sessizlik
asla vazgeçmeyeceğim sokaklardan
bir daha asla yalnız yürümeyeceğim
dışarısı benden de beter
dışarısı benden de uzak
içimde kalmadı fırtınalar
rüzgarlı bir havada hepsi beni terk ettiler
yeterince kalabalık değil miydim zaten?
ayakta bile duracak yerim yokken
bir daha uyumayacağım otobüs duraklarında
bir daha beklemeyeceğim
belki aşık olurum diye bir daha bakmayacağım gözlerine
Kayıt Tarihi : 17.2.2021 20:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok zordur insanın sevdiği şeylerden ve alışkanlıklarından vazgeçmesi ki anca duyarlı yüreğiyle toplumsal bakış açısı değiştirebilir kişiyi Eren
TÜM YORUMLAR (1)