Gülücüklerine serpiştir umut veren baharları
Yerle yeksan olsa dünya, sen unutma hülyalarını
Hayat bu; katranın karası da akar damarlarından
Gül şerbetleri de içilir aşk pınarlarından
Yeter ki vazgeçme, huzura koşan adımlarından
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
