En yakınımdınız benim çoğu zaman o ıssız soğuk gecelerimde
Bir kardeş, bir dost samimiyetiydi sizinkisi bana karşı
Aramızdaki bazı farklılıklara rağmen hiç dışlamadınız beni,
Aksine sevip kalbinizin en güzel yerlerine yerleştirdiniz beni
Siz olmasaydınız ne yapardım bilemiyorum
Belki çoktan gitmiş olurdum buralardan, ya da başka kötü yollara başvururdum belki kimbilir!
Oda arkadaşım oldunuz yerine göre,
kimi zaman sanki evimi paylaştığım aile fertlerimdiniz sanki
Beraber az mı yeni şey öğrendik, ya da hayatta dair bilgi aşlışverişlerimiz hepsi bizi büyüten şeylerdi
Yıllar geçti beraber sizinle kimi zaman ayrı düşmüş gibi görünsekde kalbim hep sizinleydi
Benim için alışkanlık olmuştunuz dostlarım...
Sizin odanıza gelmeden rahat edemiyordum
Yada sıkıldığım anlarda yanınıza gelip o doğal halinizle rahatladım defalarca huzuru buldum yanınızda
Anılarımızı unutmak mümkün değil
hep aklımda kalacak ağzımda daima kalacak tatlı bir tebessüm olacak o anlarımız
Paylaştığımız herşeyimiz beni en çok mutlu eden şey geriye dönüp baktığımda
Benim neyim varsa sizindi aynısı benimdi
Nasıl unuturum sizleri;
Van' lı Abdullah' ımı,
İzmir' li Mesudumu,
Uşak' lı Gökhan' ımı,
Memleketi karışık arkadaşım Turan' ı
Ve hemşehrim Konya' lı tombul Çağatay' ımı...
Ben hayatta olduğum müddetçe her zaman beni arayıp, sormanız dileğiyle hoşçakalın dostlarım.
Kayıt Tarihi : 21.12.2003 07:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!