Asla Unutmayacağım Şiiri - Büşra Demir 2

Yaptığın şeyler beni tutuklu bıraktı
Sana mahkum oldu zincirle kilitli kalbim.
Ucuz bir oyunda benimle bir bulmaca parçasıymışım gibi oynadın.
Artık geceler beni uyutmuyor
Göğüs kafesimde gezinen bir hayalet var.
Her militmetresine ayak izlerini bırakan
Nefesimi kesse de gitmesini istemediğim duygu,
Çünkü biliyorum ki giderse özleyeceğim.

Bunu bana nasıl yapabildin?
Bu özlem ve aşk...
Senin çirkin ruhunu bana beraberinde getirdi
Eski yaşanmışlıkları silmeye çalıştıkça
Yenileri, eskileri daha da kuvvetlendirdi.
Kibirin gözlerine, hırsın yüzüne yansımış.
Söylesene kendinle nasıl yaşıyorsun?
Hayatımı senin için değiştirdim,
Hiç sevmediğim şeyleri aldın.
Ben karanfil sevmem ki!

Hayal ettiğim her şey unutulmaz,
Ve lanet ettiğim unutulmaz şeyler oldu.
Sadece gençliğimi değil,
Hayatımı da almadın mı?
Beni Boğaz'ın ortasında bıraktın
Ve elime bir bıçak verdin kendince yardım ettin.
Elimde bıçak İstanbul'u izledim.
Neydi amacın onu düşündüm bütün gece.
Yağan yağmurun altında saatlerce bekledim
Her zaman cebimde duran resmini çıkardım
Attım köprüden aşağıya doğru.
Usul usul süzülerek denizin maviliğinde kayboldu.
Sen de kaybolmuş gibi hissediyor musun?

Böyle bir şeyin benim başıma geleceğini hiç düşünmemiştim,
Ama yaptın
Asla unutmayacağım,
Asla affetmeyeceğim.
Aldığın o kalemi de defteri de atacağım,
Beni bıraktığın bu köprüden aşağıya.
Ama kuşuma dokunmayacağım,
O aramızdaki en masumu.