Asla Sevemezsin Sen! Şiiri - Hakan Kurtaran

ASLA SEVEMEZSİN SEN
=====================

Kurşun yarası gibi, dilindeki o sözler,
Yuvasından fırlamış, sevecen masum gözler.
Bakışın bu ruhumu, kızgın ateşte közler,
Bu aşkın varlığını, asla bilemezsin sen!

Bölük pörçük yüreğin, durmaz nefret akıyor,
Her önüne geleni, çepe çevre yakıyor…
Gök gürültüsü sandım, şimşekler de çakıyor,
Bu aşkın izlerini, asla silemezsin sen!

İkiyüzlü derler ya, gördüm iki yüzün var,
Canavar gibi bakış, işte sönmüş iki far.
Zalim olma hayatta, hayat kötülüğe dar,
Bu aşkın bahçesine, asla giremezsin sen!

Mevsimlerin karışmış, donacaksın hep kışın,
Çözülmek şöyle dursun, gelmeyecek bir ışın.
Pişman bile olsan da, güvensiz için dışın,
Bu aşkın sınırını, asla çizemezsin sen!

Anıların arkanda, bak simsiyah kararmış,
Şaşkın bir ördek gibi, elin yüzün sararmış.
Vicdansız dolu dünya, yaşamanda zararmış,
Bu aşkın vebalini, asla çekemezsin sen!

Can çekişen yarınlar, yarına da kalmazsın,
Yok artık şimdi seven, başka yürek çalmazsın.
Rüyadan uyanmışsın, hayale de dalmazsın,
Bu aşkın devamını, asla öremezsin sen!

Fırtınalı yalnızlık, artık seni bekliyor,
Sevincinde kalmamış, atan kalbin tekliyor.
Bu son yaptıklarına, diğerleri ekliyor,
Bu aşkın erkeğini, asla göremezsin Sen!

H.Hakan KURTARAN
23.07.2008-Aydın