Mendilini sallama hiç uzaktan,
Asla sana diyemem ben elveda.
Elbet bir gün geleceksin ıraktan,
Asla sana diyemem ben elveda.
Ben hep seni ömür boyu sevmişim,
Kalkmış sana yüreğimi vermişim,
Hiç fark etmez kalmışım, ya ölmüşüm,
Asla sana diyemem ben elveda.
Sen olmasan neye yarar yaşamam,
Sen olmasan tek engeli aşamam,
Sen olmasan; can bir yüktür, taşımam,
Asla sana diyemem ben elveda.
Uyanınca aradığım hep sensin,
Uyuyunca düşlerime girensin,
Sensiz insan derde nasıl dirensin?
Asla sana diyemem ben elveda.
Canımsın sen, cansız insan olur mu?
Susayanlar su olmadan durur mu?
Aman dese avcı avı vurur mu?
Asla sana diyemem ben elveda.
At mendili, el sallama, yorulma,
Benim için hiç boş yere kavrulma,
Küsme bana, hiç incinme, darılma,
Asla sana diyemem ben elveda.
(YAĞMURLAR TÜKENDİ isimli Hece Şiirler 'inden > 85-86/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 6.10.2004 17:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!