çoğaldık yoksa eksildik mi
siste yiten zaman dilimlerinde
soluk resimlerden yansıyan
aşk dolu pişmanlıklar
mutluluktu belki acı dolu anlar
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Büyüleyici bir şiir... Herkesi geçmeşin bilinmeyen yerlerine sürükleyen, belki 'keşke'lerini, belki de 'iyi ki'lerini anımsatan, kabuk bağlamayan eski yaralarını bir kez daha sızlatan...
İster anlatılamamışlıklarda gizlensin, ister eski bir fotoğrafta saklansın, gerçekten de asla ölmüyor büyük aşklar!
Bu sebepledir ki //
Anı doyasıya yaşamalı insan //
Keşkelere yer bırakmadan //
Sıkı sıkı kapatmalı avuçlarını //
Kaçırmamak için yakaladığı büyük aşkı //
Yürekten kutluyorum Naime hanım bu mükemmel şiiriniz için. Kaleminize, yüreğinize sağlık! Saygılarımla.....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta