Ben kendi kendime söz vermiştim asla evlenmiyeceğim diye
Çünkü aşka hiçbir zaman inanmamıştım birini aklına takıyorsun
Aşığım deyip geçiniyorsun derdim
Sonra karşıma biri çıktı bir süre arkadaş oduk
O beni aşka inanmadığımı bilecek kadar çok tanıdı
Asla evlenmiyeceğimide biliyordu bir gün beni bir yere götürdü Önümde diz çöktü ve evlenme teklifinde bulundu ona hayır Diyeceğimi bile bile... şaşırdım bir süre durgun kaldım ben bişey Demeden sözümü keserek ''hemen hayır deme dedi biliyorum Senin için az bir süre ama sana iki hafta zaman tanıyorum'' dedi Eve gittim sudan başka hiçbirşey yemiyor ve içmiyordum Kendimden emindim hayır diyecektim, kendi kendime ''hayır hayır Ben aşık Olamam bu aklına takmak'' diyordum aşk yoktur azda Olsa sevgi varsa oda ölür dedim ama onun annesi annemle karşı Komşumuzdu bize geldi annemlen konuşurken duydum oğluna Çok iyi bir kız beğendiğini söylüyordü iki hafta sonra oğlunun Bahsettiği kız gelmezse yani ben gitmezsem ona beğendiği kızı Alacaktı kızda onu çok beğenmiş şok oldum ağladım çok Düşündüm ''ben onu kaybetmeyi göze alabilirmiyim acaba'' dedim Hayır alamazdım ikinci haftanın sonunda ona evet demek için Kapılarına gittim ve zili çaldım kapıyı açan bir kızdı ''siz kimsiniz Diye sorunca parmağındaki yüzüğü gösterdi ve onun nişianlısı Olduğunu söyledi gözlerim doldu ''siz kimsiniz'' dedi Bende ''duydum kutlamaya gelmiştim ama müsayit değilsiz Herhalde'' dedim ve oradan olduğunca uzaklaştım onun annesi ve Nişanlısı bize gelince onun evde tek olduğunu anlayınca hızla Evden çıktım onun evine doğru gittim kapıyı açınca ''hani iki hafta Vermiştin sen yalancısın'' dedim beni içeri aldı annem ''o kızı Tanıştıracağın yok dedi ve beni bu kızla tanıştırdı'' demesine Kalmadan yüzüne tükürdüm ordan hızla uzaklaştım eve
Gider gitmez kendimi odaya kapattım ertesi gün annemin elinde Bir davetliye vardı sordum ''kimin'' dedim annem onun olduğunu Söyleyince odama gittim annem kapıyı çaldı cevap vermiyordum Annem dışarıdan bağırdı o bizim balkona bakıyordu onu çağırdı
''Başına birşey gelmiş olmasın'' dedi ona; oda kapıyı kırdı.
Aynaya kanımla yazılmış bir yazı vardı''<<neden ben>>''
Annem cansız bedenimi görünce yere yıkıldı.
O ise hiçbirşey demiyordu komşular teselli etmek için
Geldiler o gitti evine benim gibi kendini odaya kilitledi.
Düğün ertelendi benim gibi cevap vermiyordu kimseye; kapıyı Kırdılar onunda kanıyla yazılmış birşey vardı aynada
''<<Asla evlenmiyeceğim>>''
Kayıt Tarihi : 27.7.2011 20:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)