Ölüm Vakti Şiiri - Midayet Kara

Ölüm vakti geldi, sona yaklaştı ömrüm
Daha çok erken, yaşamak istiyor gönlüm
Azrail kapımda, bu mudur benim sonum
Canım çok tatlıdır, kıyamadım ben ona

Yalan imiş zalim dünya, ne kadar yalan
Hiç fark etmiyor, gönülde yapılsa talan
Dünya bir han misali, yok burada kalan
Canım çok tatlıdır, kıyamadım ben ona

Ecel yaklaşınca inan, çok canım yandı
Yine Azrail durmadan, adımı andı
Bensiz ahret kapısına, vardı ha vardı
Canım çok tatlıdır, kıyamadım ben ona

Vakit geldi çattı, gözüm yok ki geçimde
Azrail alıp gider, hep aynı biçimde
Ben yâre doymadım, ukde kaldı içimde
Canım çok tatlıdır, kıyamadım ben ona

Azrail geldi kapıma, haber vermedi
Onunla dost idik biz, yüzüme gülmedi
Son arzumu bile, gelip bana sormadı
Canım çok tatlıdır, kıyamadım ben ona

Ecel geldi başa, can vermek istemedim
Peşimi bırakıp, git başımdan demedim
Azrail kapımda, selam bile vermedim
Canım çok tatlıdır, kıyamadım ben ona

Ecel geldi mi kapıya, kurtuluş yoktur
Yıllarca yazar çizersin, arayan çoktur
Baş ağrısı bahane, can bedene yüktür
Canım çok tatlıdır, kıyamadım ben ona

Ecelin gelmeyi görsün, gitmesi haktır
Boşuna çabalama sen, dermanı yoktur
Ölüm kaçınılmaz bir yol, hak yolu tektir
Canım çok tatlıdır, kıyamadım ben ona

Kâh iyi kâh kötü, bu ömrüm geçip gitti
Ne yaşarsan yaşa, son gelip ömür bitti
Yeter Midayet bu kadar, yazdığın yetti
Canım çok tatlıdır, kıyamadım ben ona
(0873) Aralık 2009