asla dediğin insanlar vardır..
ve asla unutturmazlar kendilerini,
çünkü izlerini bıçakla değil,
acıyla açarlar..
bıçağın izi iyileşme gösterse de,
acını izi her an daha da derinlere iner..
gülerken bile acırsın..
o yüzden
artık onlardan önce ve onlardan sonra diye
gülüşün bile ikiye ayrılır
nasıl seni iki parçaya böldülerse
gülüşü sözünü
suskunluğunu bile iki ye
iki derin manaya ayırırlar..
Kayıt Tarihi : 2.12.2014 02:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yazmak birazda ispat etmektir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!