Asla böyle gitmez dünya düzeni
Kim sever kim korur huzur bozanı
Köpekler kaldırmış yine kazanı
Kahpece kalleşçe saldırıyorlar
Bilmem nesi tatlı köhne dünyanın
Kime faydası var dökülen kanın
Hiç mi değeri yok ölen insanın
Gençler bir birini öldürüyorlar
Ya koltuk ya çıkar kavgası için
Dıştaki düşmanın ihyası için
Yada sömürmenin sevdası için
İmkansız hayaller kurduruyorlar
Aslan Mehmetçiğe saldırıyorlar
Beyinler yıkanıp yapılmış maşa
Acımasız insafsız gözdeki yaşa
Baskılara boyun bükmeyiz haşa
Sanmayın ordumu yıldırıyorlar
Gençler kandırılmış terörist olmuş
Bombalar elinde patlamış ölmüş
Anası saçını başını yolmuş
Öfkeyle kin ile kırdırıyorlar
Sevgiyi saygıyı kalpten silerek
Irkın soyun dinin diye bölerek
Ellerine birde silah vererek
Kardeşi kardeşe vurduruyorlar
Eşkıya silahla gezer dağlarda
Kalleş kahpe mayın döşer yollarda
Daha hayatının ilkbaharında
Tomurcuk gülleri solduruyorlar
Eşkıya yatağı olmuş şu dağlar
Mehmetçik peşinde onu kovalar
Anaların yüreğinde yangın var
Acı ateşiyle dolduruyorlar
Yöre halkı baskı altında iken
O bebek katili hala yaşarken
Atılan her kurşun kan akıtırken
Halimize düşman güldürüyorlar
Tazıya tut tavşana kaç diyenler
Dost görünüp de düşmanlık edenler
Dünyayı sömürüp güç isteyenler
Saltanatı böyle sürdürüyorlar
Milletin bağrında acılar tüter
Bu millet isyanda yeter be yeter
Irak a girince kahraman asker
Geri çekiyorlar durduruyorlar
Bayrağa sarılmış gelmiş evladı
Yürekler yakıyor anne feryadı
O cansız bedenin şehittir adı
Gözlerde yaş doldu sildiriyorlar
Şehitler sarılıp gelir bayrağa
Matemle hüzünle yatar toprağa
Yürekleri yanan anne babaya
Cenaze namazı kıldırıyorlar
Kalleşçe yollara pusu kuranlar
Bu kadar ucuz mu alınan canlar
Neden alınmıyor kesin kararlar
Niçin hala saç baş yolduruyorlar
Kayıt Tarihi : 28.10.2011 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kötülük yaptınsa, hesap sorulur
O gün sende olan, gururun kırılır
Asla geçmişini, aklayamazsın
Yusuf Değirmenci 2
Yusuf bey, tüm utlarımız yüce divana kaldıysa şiimiz zor demektir. Bilgizizde doktor umudunu kestiği hastasına, sana pehriz vermiyorum istediğinizi yiye bilirsiniz der. Türkiye şimdiler de bu duruma geldi.Emeğinize salık.
Dünyanın düzeni yoksul bırakılan halk yığığınlarının isteğine göre değil, mutlu azınlığın çıkarına göre düzenleniyor. Halk yığunları ne kadar büyük kalabalıklar oluştursa da onların bir araya gelerek kendi kaderlşerini düzenleme hakkını varlıklı uyanıklar engelliyor. Dünyanın zenginlere, ahretin yoksullara bırakıldığı garip biz düzen... Koşun insancıklar koşun, ahretten bir parsel arsa kapmaya bakın !
TÜM YORUMLAR (39)