Kandırma kendini boşuna,
Bİr daha dönmeyecek asla.
Ne bir sonbaharda,
Ne de yıllar sonra;
Bir perşembe sabahında.
Çünkü o;
Artık çok uzaklarda.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta