Bir eksiklik hissediyor ruhumun sol yanı
Üşütmeyen hafif bir serinlik var dışarıda
Zemheriden beter donuyorum yokluğunda
Kalbin sensizliğin acılarının farkında mı
Derdim sen devası kongur gözlerinde
Bakışların olmuş ruhuma sürgün yeri
Gel kırma seni delice seven şu beni
İste tahtlar taçlar parçalansın önünde
Hangi ara tutuldum bilmem kara sevdana
Açılır umuduyla gönül kapısında beklediğim
En ufak ihtimallerine bile can verebileceğim
Gönül yolundan ayrılamam bir daim asla
Kayıt Tarihi : 13.3.2023 19:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!