Kar beyazı inciler, göz yaşlarında
Saklı kalacak ama, yazık solacak
Gökyüzü gözlerinde, hilal kaşında
Engin matem izleri, hep duracak.
O mağrur alnın, yalnız, yukarda...
Çehrendeki öfke, kaybolmayacak.
Çiçek yetişmez olacak, havanda
Saçların uykuya, hiç doymayacak.
Sevda dileklerin, çok uzaklarda...
Arama hiç, kaçacak, köşe bucak
Buldum derken bazı okşayışlarda
O, hep senden uzağa saklanacak...
Dedikleri gibi, “vakit geçmiş” olacak...
Kayıt Tarihi : 30.7.2011 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Okay](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/30/asla-133.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!