Asla Şiiri - Levent Kayahan

Adımın yanına kalleş
Yazdırmadım yazdırmamda
Dürüstlüğün mezarını
Kazdırmadım kazdırmamda

Yaşadım hep çile gamla
Sırdaş oldum ben sevdamla
Umudumdan bir tek damla
Sızdırmadım sızdırmamda

Hiç edip alın terini
Dökerler gönül kirini
Akıldan noksan birini
Kızdırmadım kızdırmamda

Kış olsa da dört bir mevsim
Yettikçe buna nefesim
Hakkımda tek kötü resim
Çizdirmedim çizdirmemde

Dost görünürler aslında
Hile vardır her faslında
Hislerimi ayak altında
Ezdirmedim ezdirmemde

Gizleseler de gerçeği
Dağ göremem her tümseği
Gurur bahçemde kimseyi
Gezdirmedim gezdirmemde

İnkar damlarsa lafından
Altın olsa geçmem yanından
Masum bir insanıda canından
Bezdirmedim bezdirmemde

Düşüyorsa seviyeler
Kandıramaz hediyeler
Namertlere methiyeler
Düzdürmedim düzdürmemde

Korktum yılların göçünden
Geçtim hengame içinden
Öfkemi akıl süzgecinden
Süzdürmedim süzdürmemde

Yanılırsın öyle bakma
Aklına hiç şüphe sokma
Boğazıma haram lokma
Dizdirmedim dizdirmemde

Gözünü kapat başını yasla
Beni istediğinle kıyasla
Kırılsam bile bunu asla
Sezdirmedim sezdirmemde

Okudunuz hikayemi
Anlıyorsunuz gayemi
Bunca yıldır terbiyemi
Bozdurmadım bozdurmamda