Asl-ı Hüner Şiiri - Mustafa Gözelel

Ata malı,mîras,zenginlik değil,
İşe,alın teri dökmede hüner.
Kula kulluk etme,Rabbine eğil!
O’na secde edip,çökmede hüner.

Ok gibi doğru ol,meylet yağıza,
Mert olmak yaraşır soylu Oğuz’a,
Selam durdu cihân,Sultan Yavuz’a,
Aslına-ceddine çekmede hüner.

Üç kıtada hâlâ izin duruyor,
Tuna seni bekler,seni soruyor,
Topkapı’da,şanlı mehter vuruyor,
Sancağı burçlara çakmada hüner.

Alp-liğin yanında eren olmalı,
Fecuzluk gitmeli,ahlâk kalmalı,
Taptuk Ocağı’ndan feyiz almalı,
Yunus girip Emre çıkmada hüner.

Yüce Mevlâ’m,nasip eyle birliği,
Nasip et ki,âlem görsün dirliği!
Peygamber Ocağı bildik erliği,
Rütbeyi,cennette takmada hüner.

Hem,bizi severiz,hem de âlemi,
Kılıca yeğleriz,ilmi,kalemi,
Hak’tan gelen derdi,kahrı,elemi,
Eyyüb fırınında yakmada hüner.

Bize yakışanı,Hak yola gitmek,
Câhili-bilmezi,aymak,eğitmek,
İşin kolay yanı,nasihat etmek,
Kendine dönüp de bakmada hüner! ! !

Aralık 2008