Hatırlıyor musun?
İkimiz de daha yeni yeni toparlanıyor, o dağ gibi üzüntülerin içinden çıkmaya çalışıyorduk.
Sen de: Yorgun iki aşk zede.
Ben diyeyim: Aşktan canı yanmış iki merhametli insan.
Kaldık baş başa, işte o an…
Tesadüflerle dolu bir tanışma sanıyorken birbirimizin hayatlarına girmeyi, aslında büyük umutsuzlukların başlangıçlarını yaşıyorduk, kötü olansa bizi nelerin beklediğinin farkında değildik.
Aşk sandık
İkimizden bir olur sandık
Oluruz sandık.
Olmadık
Olamadık…
Kayıt Tarihi : 27.9.2018 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!