22 Temmuz 1953; Kastamonu / İnebolu/ Üçevler Köyü
El ele tutuşup bakıştık
Gözlerimizden kilit kalbimiz
Hiç konuşmadık
Ayaklarımız deniz…
Tükürmedi Shakespeare bir dem bile
Aşk acısıyla öldüren altın diline,
Biz de hiç aldırmadık hani
Kumsala vuran onca pişman cesede
Kalplerimiz elimizde yürüdük ecele;
“Aşk için ölürüm” dedi
Damdan düşen kedi…
Biz de ona öykündük
Son veda öpüşürken
Bir özlem çekti ki deli yürek
Doyamadık ecelden önceye
Aşktansa haram ettik ölüme…
Kaç canı kaldı bilmezdi
İki nefes özlem çekti
“Aşk için varım” dedi
Gene dama çıktı kedi…
Döndük gerisin geri
Güldü damdaki kedi
Oturup çekirdek çıtlattık
Yeni bir öykü çektik hayattan
Bizdik baştan sona baş kahraman
Aşk için yaşaya kalan…
Kayıt Tarihi : 26.7.2015 13:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık sayın Muharrem Soyek...
Teşekkür ederim. Farklı ve güzel bulunmak mutlu edici.
TÜM YORUMLAR (1)