Aşktan sonra Ben Şiiri - Şiwan Ali Yılma ...

Aşktan Sonra Ben

Akılsız yüreğime der ki biz ateşten iki eliz,
Bizim soyumuz ölüm aynaların soyundandır.
Ben aşk adamların inçinden en büyük Serap’ım,
Bir çocuk gibi cinsi rüzgâr toz duman,
En öldürücü harf gibi en kanlı ölüm gömleği gibi .
*
Ruhun yarattığı afetlerden sorumluyum,
Aklın yarattığı fitnelerden sorumluyum,
Lezzet gurmelerinden ölülerin küskünlüğünden sorumluyum .
*
Nefesimden kuşların kokusu gelir bu gümen cehenneminde,
Kanatları korkak akşam ormanların üstünden sürerler,
En yaşlı at gibi en yaşlı ölüm gibi en gamgin kötülük gibi.
Ölüm ateşinden kaçan soğuk bir demir gibi,
Evinden çıkan vefasız bir papağan ölüme gider gibi,
Saçma sapan diyanet düşünceleri yüzünden yenmeyi bekler gibi.
*
Bu halim gizli değil hiç bir zaman gizli olmamıştır,
Sen de cennet günlerinin içinden bir avuç sevgi uzat bana,
Her ne kadar bu bahçenin köşe başları olsan da bende bu çöplüğün dervişi.
Her ne kadar sen adam öldürmek için varsan,
Ben de bu rüzgârın ruhunun içindeki kavga için.
*
Bak bak aşktan sonra ne kadar tamahım büyümüş,
Bak nasıl bir kimyager oldum neleri rüyamda görüyorum,
Bak bak nasıl bir kâfir oldum…
şiwan ali yilmazdağ