Saymıyorum artık geçen günleri
bu dört duvar arasında
unuttum sürgünlüğü,insanlığı
eğriyi doğruyu artık bulamam ki
neden buradayım
nerede doğdum
hangi yeşil güzel
unuttum ki
yalnız ara sıra
kokun ziyaretime geliyor
şuradan bir çıksam diyorum
dudaklarının en utangaç kıyılarından
gardiyanlar görmeden öpüyorum
birden bu çöküntüyü üzerinden itiyorsun
hangi yüceliğe çöküntü ulaşır ki
ancak diyebiliyorum:
-Canın sağ olsun
sen benim önce dostumsun
sana gönül koyamam ki
Kayıt Tarihi : 27.1.2007 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!