Asktan korkmadim hic 
Aski sensiz yasamaktan kactim hep 
Binlerce sevgi yeserdi tenimde 
Koparip attim uzaklara 
Senin ismini tasimayan her cicegi hoyratca 
Sokup attim tenimden 
Uykularima gecirdim tirnaklarimi 
Dusler sensiz olunca 
Uykularimi sokup attim sicakliklarindan 
Sen olmayinca yanginlar bile soguk 
Atesler bile yakmaz 
Ben asktan hic korkmadim 
Sensiz sevismelere emanet edecegim diye tenimi 
Yuregim uzatti ellerini sonsuzluklara 
Dudaklarima muhur vurdum 
Sensizlik solugu en buyuk dusman 
Soluksuz kaldim gecelerce 
Yine de cekmedim icime kokunun degmedigi nefesleri 
Siyah beyaz bir dunyaya yelken actim 
Sensizliginde hic bir renge teslim etmedim 
Teslim etmedim yuregimi tek bir an bile 
Bakislarimi prangaladim 
Gulusunun olmadigi her goruntuye 
Kiyamadim gozlerime 
Kiymadim sensizligi bakislarima doldurmaya 
Ben asktan hic korkmadim sevgili 
Aski sensiz yasamaktan 
Aski senden uzakta yasamaktan korktum…
Kayıt Tarihi : 30.12.2005 13:53:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!