Akıl kabuktur soyar onu bahtiyar aşıklar
Beşer o zaman insanlığını ruhuyla anlar
Hangi akıl gönle vurmaya yeltenirse halka
Gönül ki o aklı rezil-ü rüsva eder halka
Ey cefadan feryad-ı figan eden aşkın ahmak
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta