Aşkta Mecburiyet Yoktur Sevgili

geceyle gündüzün birbirine karıştığı,
yağmurun sel olup aktığı,
gölgelerin mum ateşinin aksisedasın da
dans ettiği,
çılgın bateristin davulun tepesinde
tokmağıyla ritm tuttuğu günlerin birinde
AŞIK olursun...

kâh Mecnun olur çöller de gezersin,
zaman olur elinde fırça geceyi maviye boyarsın
gün olur elinde kalem yıldızlara sevdanı yazarsın
an gelir bulanık denizler deniz kızı olur yüzersin
öyle bir zaman olur ki seher yellerinden
gelen yâr kokusuyla uyanırsın
özledim teninin kokusunu özledim diye figan edersin

gün olur devran döner zaman olur hesap döner
ne mecnunluğundan eser vardır
ne elde fırça kalem vardır
nede seher yellerinde yârin kokusu vardır
gece gecedir gündüz de gündüzdür
hepsi gelip geçici bir hevesmiş meğer
ama sen mecbur hissedersin kendini

sahneye koymaya çalışırsın tek kişilik
adına AŞK dediğin oyununu
oynamak istersin bu oyunu aşk aleviyle
yanan yüreğin üstünde
belki de şeytani bir haz alıyorsun
uğruna döktüğü gözyaşları arasında kaybolan
aşığın çaresizliğinden...

aşkta mecburiyet yoktur sevgili
ya aşıksın ya da değil,
gel vazgeç bu oyunu sahnelemekten
çek git bir an öncede kirletme daha fazla
aşk ile nâr gibi yanan yürekleri...
10/11/2008 Menemen/İZMİR