Aşkta Gel Şiiri - Nesrin Bingöl

Aşktı,içimdeydi aktı,
Sevgiydi,gönlümü sardı,
Dolan günlerimin ensadesi
En çılgını, en kurtaranı idi.
Benimindi…
Çoşkunluklarımın anahtarı
Doyasıya aktı,sardı kalbimi,
Şimdi hülyalarım ateş sıcaklığı
Benliğimin her yanı ateş bulutu
Heyecan fırtınası,sevgi titreyişi
Odak noktamda
Helezyanlarımın vurgunu…
En çok gönlümdeki takılmış ziller,
Ahenkle çarpıyor şimdi
Kimsenin bilmediği bir diyarda…
Mutluluk sarhoşlarının
Uğrak yerindeyim.
Ruhani sevdaların,
Tek uğrak yerinde…
Varsam…;
Etrafım çoşkunluklarla dolu,
Oldum…
Sevdaydım…Aşktım…
İşte bu yüzden ağladım,
Cennet mekanların avlusunda…
İçimdekini verdiler bana
Ne gam ne tasa,
Sadece ufak,şımarık bir hüzün,
Birazda cilveli
Deli ederdi herkesi,
En çokta beni,
Gözümdeki damlanın suçu idi
Gelen günleri görmüş gibi
Aşkımı geri ister gibi
Anlamımı sorar gibi
Hesaplıyordu…
Ne ayıptı,
Ne günah,
Hüznün bulutları uçmuşken,
Bu yeşerişle damla,
Uzak bir yolculukta,
Ellerinde bavul,çanta,valiz vs. ne varsa,
Tren istasyonunda,bir burukluğun,
Puslu havasında…
Konuşmak istiyordu benimle,
Hüznün derin izlenimlerinde,parçalanışlarla
Hişt hişşt…sus…sukut…derin sesizlik
Ahenkle gelen bir yudum ve zerre
Tanecikleri en çok anlamın;
Bölmemeli yeryüzü ve gökyüzü
Arasındaki bağıntıyı
Ve yaşamı bölmemeli beklide
Doğayı bilmeli ki!
Yaşatanlıklar Varolsun……
Nesrin Bingöl/2003