kapattım ışıkları birer birer
döndüm içime fırtınalı dalgalı denizlerim
içimin deryasında
yakıcı güneşlerimle doğuyorum
bir hüzün dalgasında rotaları şaşırmış
ben bana doğuyorum sancılar bir gölge olmuş
kendi gölgemde kendimi avutuyorum
bir umut bahçesinde çiçeklerim solmuş
ayrılık hüzün veriyor en kutsal ağaçlarımın
gövdesinde bir kurt içimi kemiriyor içten içe
yapraklarım dökülüyor birer birer
mevsimlerim sonbahar olmuş hercai düşlerim gibi
bembeyaz düşlerimde hicran
gözlerinde buğulu hasretim sislenmiş hüzün dağları gibi
bakıyor bir meçhul şimdi edası
beni benden alıyor arşın yükseklerine
bir uçuruma atacak gibi
bekliyorum araf'ta bir yolcuyum bir mevta
günahlarımla baş başa
bir sabıkalıyım
işte burada.
Ahmet Kara 4
Kayıt Tarihi : 2.1.2019 11:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!