Dalgaların başlatıp denizin serildiği kumsalda ay tutulması yalnızlığım bir yana,
Bir yana, yolumu tutan baştan başa papatya dolu kırların kefen örtüleri.
Çöl toprağına inen güneşin altında tutunmuşum kızgın demirlere
Umutsuz bakışlarım dolanıp durdu yorulmasız gökyüzünde kuşların yerine.
Saçlarımın harlı duruşu bir nehrin kenarında dinlenir.
Katı gövdesi yakıyor havanın güz sarısı ekinler dönüşmüş yemyeşilden.
Hayretten donup kaldığım,
Harabe hayatların akıttığı zehirden daha acıydı aşksızlık.
Yağmurun ve kuşların kemirdiği taşlıklar su başlarında dirilikti
Karşı yamacın çiçekleri yeni yeni tepeden görüyor şimdi şehri
Hiç ağlamadım, beklediğim baharı nasıl buldum bağbozumu gönlüm yanlızlık…
Göle yatmış yaban ördekleri bir yelkenlinin hışırtısıyla çarpar kanatlarını
Azgın bir uçurtma olup kayar zapt olunmaz ıslak düşlerim …
Mustafa kaya
06.04.2006 / çamlıca
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 6.5.2006 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiç ağlamadım, beklediğim baharı nasıl buldum bağbozumu gönlüm yanlızlık…
Göle yatmış yaban ördekleri bir yelkenlinin hışırtısıyla çarpar kanatlarını
Azgın bir uçurtma olup kayar zapt olunmaz ıslak düşlerim …
__Hüzün sağnak olmuş şiir_e.. Etkilendimm... Kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (4)