Öptüm mavi gökyüzünü İstanbul
Galata'nın serin rüzgarından
Karardı Haliç'in soğuk kara suları derinden
Irak oldu boğazın kara suları.
Uzanıp tuttum ellerinde,
Ayrılık çığlıklarıyla sarsıldı İstanbul
Can buldu içimde ki koytular.
Çamlıca da bir kadın
Haykırdı bütün aşkıyla
Kalbinde çıkartıp büyüttüğü
Aşkının bittiği gökyüzünde
Çok erken...
Tuttum ellerinde,
Bir damla gözyaşı süzüldü geceye
Cihangir de bir adam,
Attı kendini bin yıllık kentin sularına
Kurtulup aşkın ayrılığından.
Öptüm mavi gökyüzünü İstanbul
Öptükçe çağladı içim
Dikenli bir gül gibiydi
Yeşil, yeşil yapraklarıyla her daim genç
Aşksız Sevgisiz İstanbul...
Kayıt Tarihi : 25.3.2019 00:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Günümüz İstanbulunda aşkın ve sevginin bittiği, İstanbul'un eski aşıklar İstanbul'un olmadığını gördüğüm için yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!