Ben buradayım, aynı seni orada olduğun gibi,
Ve senin de bana aynı lafı dediğin gibi:
Sen ne yapıyorsun, nerelerdesin kalbinle?
Onu bilmiyorum,
Telefon ediyorum,
Soruyorum seni, n’apıyorsun diye…
Aynı desende her şeyi ve aynı olsa da her şey…
Ki, eski yaşanmışlığıyla, yaşansa da günler,
Ben senin yanında değilsem,
Elin elimde değilse,
Gözlerin bakmıyorsa veya bakamıyorsa…
Kirpiklerinin arasındakine.
Her şey eski güzelliğiyle yaşanmış…
Yaşanıyor olsa neye yarar?
Şimdi, sen mi cevaplayacaksın,
Yoksa…
Bu şiiri yazan elin sahibi mi?
Yoksa yalnızlığım mı?
Ama ne istersen benden,
Benim böyle, bence asırdır suskun beklediğimi…
Unutma!
Kayıt Tarihi : 12.2.2016 17:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!