Aşksız gözler güzel şeyler görmez

Aşksız gözler güzel şeyler görmez

Susar tüm sözcükler, ses susar

Göz susar, baş susar, vücut kımıldamaz

Döner etraf, bağırır ten

Sarkar kulak, iç çığlığı duymamak için

Hele rüzgarın en çıplak olduğu anda

Kırılmış dallar birer birer içlere akar

Tıpkı rüzgarda alevi savrulan beyaz mumlar gibi

Erir duygular, sulanır

Günler düğümlenir soğumuş değmelere

Uzak ve sessiz yer uzanır birden

Belki bitmez bir serinlik rüzgarların dibinden

Karanlıklar usulca fısıldar çıkılan karanlık yolculuklarda

Güneşin ısıtabileceği yeşil bir ağaç bulmak istenir

Nem aranır, tıpkı ıslak kadın gözlerine benzeyen

Belki çiylenmiş bir yaprak, fakat bulunmaz

Bir esinti, sönmüş bir koku

Belki mırıldanılan bir öfke

Sesten, sudan, ışıktan uzak

Nafile her şey

İstenenler bulunmazlar

Gökler karartılı deniz olur

Denizler buğu buğu karanlık

Karmaşık bir hayatı parçalamak için

Karanlıklar da öne geçemez hiçbir şeyin

Aşksız gözler açılmaz

Deniz ve gölgeler, meçhul ve yorgun bir kadın gibi uzaklarda kaybolurken…

Ömer Faruk Girgin
Kayıt Tarihi : 9.12.2008 00:24:00